Geleerden aan het woord
Wetenschapper Albert Einstein zei ooit : “Je kan pas van een Roulettetafel winnen als je ervan steelt“. Natuurkundige Stephen Hawking schreef erover en stelde : “Het is praktisch onmogelijk om te voorspellen welk nummer er komt; anders zouden natuurkundigen een fortuin verdienen in casino's. Het spel was ontworpen om willekeurig te zijn; chaos, elegant weergegeven in cirkelvormige bewegingen.”
Hoe kan je toch winnen?
Roulette is zowel online als in fysieke casino's één van de meest populaire spellen. Er zijn veel beproefde tactieken om de roulettetafel te slim af te kunnen zijn, maar in de praktijk is er nooit bewijs geweest dat dit effectief zo is. Bekende systemen zijn Martingale en Fibonacci.
Bij Martingale zet je een bedrag in en als je verliest verdubbel je je inzet. Dat doe je net zolang tot je een keer wint. Door steeds te verdubbelen, maakt je winst bij de uiteindelijk winnende inzet alle eerdere verliezen goed. Als het online casino echter een inzetlimiet heeft dan kan het al snel mislopen. Win je toch dan zal de winst eerder klein zijn.
Het Fibonacci systeem is een strategie die voorschrijft hoeveel een gokker per ronde inzet tijdens het spelen van roulette. Dit is een steeds hoger oplopend bedrag. Wat men met het systeem probeert te bereiken is het goedmaken van eerdere verliezen. Bij iedere ronde die je verliest ga je een getal hoger in de reeks om de volgende inzet te bepalen. De getallenreeks van de Italiaanse wiskundige is de volgende :
0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233, 377, 610, 987, 1597, 2584, 4181, 6765, 10946.
Wiskundige vond de sleutel
In de jaren zeventig van de vorige eeuw bouwde de wiskundige J. Doyne Farmer een mysterieuze machine in zijn schoen om vaker te winnen met roulette. Professor wiskundige Richard Muller van UC Berkeley legde uit hoe het systeem werkt. Bij roulette mag je nog inzetten als de bal rolt. Net vooraleer de bal valt en stuitert, kan er volgens Muller voldoende informatie vergaard worden zodat je winstkansen gigantisch de lucht inschieten. Van de oorspronkelijke kans van -2,7% verlies ga je naar 18% winst.
Een collega van Muller testte dit systeem en probeerde het uit in een echt casino. De collega had een mini-computer in zijn schoen die hij kon bedienen met zijn teen. “Iedere keer dat het balletje één rondje draaide, tikte hij op de schakelaar”, vervolgt Muller. “Een kleine zakcomputer berekende op welk nummer hij in moest zetten. Hierover werd de collega met een tik op zijn been geïnformeerd.”
Door de helft van de nummers uit te sluiten, verdubbelt de winstkans van een roulettespeler. De collega in kwestie werd er in elk geval niet rijk door en hij was niet meer welkom in casino's in Nevada. Het gebruikte systeem is een duidelijke vorm van valsspelen.
De ongrijpbare
In 2004 gebeurde er iets dat het roulettespel voorgoed veranderde. Een drietal onder leiding van de Kroaat Niko Tosa stapte het Londense Ritz Club Casino binnen en ze namen plaats aan één van de roulettetafels. Wat wiskundigen nog nooit gelukt was, lukte dit drietal wel : groots winnen met roulette. Ze gingen buiten met meer dan £1 miljoen.
De eigenaars van het Casino, de politie en wetenschappers braken er hun hoofd over, maar een verklaring vonden ze niet. Wat was de werkwijze van het drietal?
- Ze wachtten 6 à 7 seconden nadat de dealer de kogel had gelanceerd.
- Net voordat de weddenschap werd stopgezet, plaatsten ze hun fiches.
- Ze kozen voor 15 nummers tegelijk.
- De 2 mannen speelden op een rustig tempo verder terwijl de Hongaarse blondine van het drietal de drankjes ging halen.
Het casinopersoneel van het Ritz Club Casino was het gewend dat klanten vaak met miljoenen ponden terug de deur uitgingen, maar dit drietal speelde consequent, zen en wonnen het spelletje na meer dan 100 ronden te hebben gespeeld.
Laserzwendel
De Britse krant “The Mirror” pikte het verhaal op en schreef dat Tosa en z'n kompanen behoorden tot een high tech bende die gebruikt maakten van een laser om het resultaat te beïnvloeden. Toen het drietal terug het Ritz binnenwandelde, werden ze naar een privékamer geleid waar ze gearresteerd werden op verdenking van ‘misleiding'. Ze moesten hun kleren uitdoen en werden zorgvuldig gecontroleerd.
Er werd nooit bewijs gevonden dat het drietal er oneerlijke praktijken op nahield. De casino's maakten zich echter wel zorgen en hebben sindsdien kosten noch moeite gespaard om de werking van het roulettewiel te analyseren. Tosa werd nooit meer gezien in Londen, maar hij werd her en der nog in casino's opgemerkt onder vermomming van een nepbaard en een pruik.
